Franklin Gelderland.

Ik fotografeer al heel mijn leven.

Geleerd van mijn vader die mij al van jongs af aan de familiecamera in de handen duwde.

Later ging ik verder met een "eigen" spiegelreflex en ben ik verknocht geraakt aan de model-fotografie.

Ik bezoek graag exposities en musea met kunstwerken.

Rond het millennium heb ik een beeldenexpo bewonderd in het “Palais des Beaux Arts” in Lille (Fr) en kwam toen op het idee om modellen te gaan omtoveren tot creatieve beelden.

Dit werd gestart met het opsluiten van modellen in stretchdoek, (expo Landshuis 2017).

Het onherkenbare sprak me enorm aan, waarna ik op zoek ben gegaan naar andere materialen, soms gemengd, om het model te bedekken.

In alle werken moest eenvoud en onberekenbaarheid de rode draad vormen. Daarnaast wilde ik deze resultaten behalen zonder tussenkomst van een bewerkingsprogramma, dus puur creatief.

De houten lijst waarin ik de foto's heb geplaatst, zijn gemaakt van

planken van oude pallets.

Vandaar dat her en der nog een spijkergat, opschrift of plankafdruk kunt terug vinden .